EXTRA 24 — ELITAIR

Is Extra elitair? Als we er de strikte definitie volgens Van Dale op nalezen, ‘voor een select groepje’ dan is Extra in essentie een elitair tijdschrift. We drukken op slechts duizend exemplaren en verspreiden enkel in de ‘gespecialiseerde’ boekhandel. Wat aan te vangen met deze vernietigende zelfanalyse? Elitair is een bijvoeglijk naamwoord waar in 2018 niemand nog mee geassocieerd wil worden. Alles en iedereen moet kunnen participeren, zich aangesproken voelen en deel uitmaken van de groep. Daar kan je niets tegen inbrengen. Zullen we de boeken dan maar toedoen? Een jonge fotograaf stelde onlangs de kwetsbare vraag: moet ik mijn werk veranderen zodat het publiek het zou begrijpen? Het klinkt als een naïef idee waar iedereen automatisch ‘neen!’ op antwoordt, maar er schuilt een terechte angst in. Deze kunstenaar moet zich staande houden in een koude economische realiteit waar een oordeel na een oppervlakkige lezing iemand kan maken of kraken. We moeten plekken blijven creëren die veiligheid bieden. Niet om ons eigen hachje te redden, maar dat van de makers. Er is meer dan ooit behoefte aan een ‘vrijplaats’ waar ruimte is voor alles wat anders is, wat niet iedereen meteen bevalt, wat schuurt, wringt en botst. Een uitlaatklep voor traagheid, ervaring, reflectie en creativiteit. Misschien verdient het elitaire wel wat eerherstel, en moeten we er ons net iets minder voor schamen. De drempels moeten natuurlijk weg, de huizen moeten natuurlijk open, maar deze vrijplaats mag daar niet de dupe van zijn. Hoe we dat gaan doen, daar moeten we over praten. Dat vereist kwetsbaarheid, en de wil om te luisteren en te veranderen. En daarom doet EXTRA de boeken toe. Voor eventjes dan toch. We nemen enkele maanden de tijd om te werken aan een nieuwe gedaante, een vorm die nog meer tegemoet kan komen aan de noden van onze lezers, de auteurs en de fotografen. Afspraak in het najaar van 2019. — de redactie